اثر برخی مکمل های غذایی (مواد محرک رشد گیاهی) بر خصوصیات کمی و کیفی انار (Punica granatum L.) رقم قجاق در شرایط تنش خشکی

کد مقاله : 1028-SALTLAKEDUST

نویسندگان

محدرضا نائینی *، محمد هادی میرزاپور عضو هیات علمی

چکیده مقاله

از راهکارهای افزایش تحمل گیاهان به تنش‌های محیطی، از جمله خشکی، استفاده از مواد محرک رشد گیاهی می‌باشد. به منظور بررسی تاثیر مصرف برخی از مواد محرک رشد در شرایط تنش ملایم خشکی در انار، آزمایشی دو سالانه، از اسفند 1398 به صورت کرت‌های یک‌بارخرد شده و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار و هر تکرار شامل 4 درخت انار (رقم قجاق) در بخش جعفرآباد قم انجام شد. کرت اصلی شامل تیمارهای آبیاری در دو سطح الف- میزان آب آبیاری مصرفی بر اساس محاسبة سامانة آبیاری (SWAT) و ب- میزان آب آبیاری بر اساس 70 در صد تیمار الف آبیاری بود. کرت‌های فرعی عبارت از هفت تیمار به‌ شرح 1- شاهد ( کاربرد کودهای شیمیایی مطابق آزمون خاک)، 2-تیمار اول+ مصرف اسیدهای آمینه 3- تیماراول + مصرف اسید هیومیک 4- تیمار اول+ مصرف اسید فولویک 5- تیماراول + مصرف عصارة جلبک دریایی 6- تیماراول + مصرف مایکوریزا و 7- تیماراول + مصرف توامان تیمارهای2، 3، 5 و 6 بودند. نتایج نشان داد بالاترین عملکرد میوه در درخت و هکتار و تعداد میوه در درخت در تیمار مصرف عصاره جلبک دریایی و 70 درصد آب آبیاری در سال اول آزمایش با میانگین به ترتیب 2/29 و 29200 کیلوگرم و 66/96 عدد به‌دست آمد که با تیمار مصرف قارچ مایکوریزا اختلاف معنی‌داری نداشت. بالاترین درصد مواد جامد محلول در میوه، مربوط به تیمار 7 در سطح آبیاری 70 درصد در سال اول و دوم آزمایش بود

کلیدواژه ها

انار، شوری، اسید هیومیک، اسید فولویک، اسید آمینه، عصارة جلبک، مایکوریزا

وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر