اهمیت ذغال زیستی درافزایش پایداری خاکدانه‌ها و کاهش تولید گرد و غبار

کد مقاله : 1150-SALTLAKEDUST (R1)

نویسندگان

اکبر گندمکار دلیگانی * هیات علمی

چکیده مقاله

تجزیه حرارتی بقایای گیاهی(پیرولیزیز) در محیط فاقد یا با اکسیژن محدود موجب تولید گازهای دی‌اکسید و مون-اکسیدکربن، هیدروژن، متان، روغن‌های فرار، بخارات تار و بخش جامد غنی از کربن بنام بیوچار میگردد. بیوچار ماده-ای با تخلخل بسیار زیاد است. گزارش شده اثرات ذغال در شرائط طبیعی تا هزار سال در خاک باقی میماند. پتانسیل بیوچار در چرخه جهانی کربن حدود یک گیگاتن(109تن) برآورد گردیده است. بیوچار موجب بهبود خصوصیات فیزیکی، شیمیائی و بیولوژیکی خاک نیز میگردد. بیوچار از طریق جذب آلودگیهای شیمیایی-کشاورزی(سموم و...)سبب پاکسازی خاک و آب نیز میگردد. بیوچار با اتصال ذرات معدنی خاک به یکدیگر موجب افزایش پایداری خاکدانه ها میگردد. در نتیجه مقاومت خاک را در برابر فرسایش بادی افزایش و تولید گرد و غبار را کاهش میدهد. کشاورزی و دامپروری از طریق تولید گازهای گلخانه ای(دی کسیدکربن، متان و ...) نقش مهمی در پدیده تغییر اقلیم دارند. هر گونه افزایش بهره‌وری اکوسیستم‌های کشاورزی، سبب کاهش ذخیره کربن جو زمین میگردد.

کلیدواژه ها

بیوچار، تغییر اقلیم، کشاورزی، ریزگرد، مواد آلی،

وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر